In Kenia is geen enkele bank in de moeilijkheden gekomen door de kredietcrisis. De Keniaanse banken doen het zelfs goed. Toch slaat de kredietcrisis in combinatie met grote droogte hard toe in Kenia.De investeringen uit het westen in Kenia komen stil te vallen, Kenianen werkzaam in het Midden Oosten en de V.S. verliezen hun banen en sturen geen geld meer naar Kenia. Velen keren terug naar Kenia. De voedselprijzen in de wereld stijgen flink en in combinatie met de droogte in Kenia wordt voedsel voor vele Kenianen bijna onbetaalbaar. Water en elektriciteit zijn maar een aantal dagen per week beschikbaar.
In oktober 2009 op projectbezoek in Nairobi zien we de gevolgen met eigen ogen. De kinderen in de sloppenwijken zien er vervuild uit door watergebrek. Veel kinderen zijn mager, omdat ze vaak maar één maaltijd per dag krijgen.
We willen de sloppenwijk Mathare bezoeken, maar we horen dat er rellen zijn geweest. Twee doden, een aantal zwaargewonden, tientallen auto’s in de brand en veel mensen beroofd.
Als we Joseph Kihumba vragen of het wel veilig is om te komen, horen we dat de gemeente het water naar de sloppen-wijken wilde afsluiten. Dat pikten de bewoners niet en daarom braken de rellen uit. Op de vraag waarom het dan nodig is om mensen te verwonden en te beroven, is het antwoord van Joseph duidelijk.
Hij kijkt ons verbaasd aan en antwoordt: “als je niet naar school kan, geen werk en inkomen hebt en er is een tekort aan eten en water, dan grijp je toch iedere kans aan om iets te pakken te krijgen om daarvan te leven.